MIJN
BESTE
IDEE
Sinds januari ben ik begonnen als gastvrouw op een gesloten afdeling met 7 bewoners met de ziekte dementie, het is er erg gezellig en ik heb het enorm naar mijn zin. Maar iets in mij zegt dat er mogelijkheden zijn om veel dingen anders te doen, ik kan en mag het niet met een zorgerf vergelijken maar denk wel in mogelijkheden en geloof er in dat je in elk verzorgingshuis dit kleinschalig kan ontwikkelen.
Hoe zie ik dat dan? Ik weet raad
Zorg dat mensen met de ziekte dementie op de begaande grond wonen voeg drie woonkamers samen zodat er een grote ruimte ontstaat, je heb dan drie verzorgende, drie gastvrouwen, misschien een paar stagiaires. Ik geloof dat de kracht zit in verbinden en samen werken en dus niet alles apart van elkaar, op deze manier maak je de zorg ook weer aantrekkelijk want nu kunnen ook de verzorgers leuke dingen met de mensen doen omdat er voldoende toezicht is op de woning.
Maak om het gebouw een grote afgesloten belevingstuin zodat de mensen naar buiten kunnen wanneer ze willen en niet hoeven te wachten tot er een keer iemand tijd heeft om te gaan. Zorg dat binnen de woning een aparte ruimte komt waar mensen creatief bezig kunnen zijn, denk aan schilderen, kleien, bloemschikken maar misschien ook wel koken hoe leuk is het niet om samen de maaltijd te bereiden. Dit kan goed begeleid worden door de welzijnsmedewerkers/gastvrouwen-heer en geeft weer rust op de woning. maak ook een ruimte waar mensen kunnen snoezelen of muziek kunnen luisteren dit neemt vaak een hoop onrust weg.
En graag zou ik veel ramen willen zien zodat mensen die op een gesloten afdeling zitten niet telkens hoeven te vragen of de deur open mag en dat je elke keer weer moet zeggen dat de deur niet open kan.(zo frustrerend) deurstickers zou al een verbetering zijn.
Mijn hoofd zit vol met ideeën, en ooit hoop ik dat dit alles gerealiseerd gaat worden.
Op dit moment is de werkdruk van mijn collega's erg hoog en zie ik met regelmaat dat ze er behoorlijk door heen zitten, dit moet stoppen we houden straks geen zorgpersoneel over, laat staan mensen die voor dit prachtige beroep kiezen. Want dat is het zeker elke keer als ik werk krijg ik een glimlach van een bewoner zie ik blijdschap als ik tijd voor ze heb (geluksmomentje) noem ik dat.,maar ik ben gastvrouw en mijn collega's niet die hebben geen tijd voor leuke dingen omdat hogerhand te veel van ze vraagt.